Warto przeczytać

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 23 marzec 2022

Odsłony: 1180

Konflikt militarny na Ukrainie jest dość dziwny. Polityka mocarstw nie jest prosta do zrozumienia, jakie mają cele do osiągnięcia. Gdyby Rosja chciała, to Ukraina byłaby już rozbita. Tak jak zresztą mówił jeden z przedstawicieli Niemiec do strony ukraińskiej domagającej się broni – już nie warto pomagać, bo zostało wam kilka dni. Przede wszystkim warto spojrzeć na to, co dzieje się za naszą wschodnią granicą przez pryzmat naszego państwa. Nagle niczym jak cud mass media już nie informują o śmiertelnie groźnym wirusie – dzisiaj jest wyłącznie temat Ukrainy. Wirus, jak przekonywano, zbierający śmiertelne żniwo, nawet nie to, że zszedł na drugi plan – jego nie ma.

Jeszcze niedawno tresowano nas, aby bezwzględnie stosować się do zachowania bezpiecznej odległości pomiędzy nami w miejscach publicznych, aby przyjeżdżający mieli zaświadczenia o zaszczepieniu, ew. status ozdrowieńca, negatywny wynik testu na wirusa a nawet obowiązkową kwarantannę. Dzisiaj nagle wysyłamy pociągi, gdzie w ścisku przyjeżdżają cywile z Ukrainy i nikogo już nie interesuje jakiś COVID. Cud? Celowo nie wspominam, iż przyjeżdżają Ukraińcy specjalnymi pociągami, lecz cywile z Ukrainy. Jak donosi coraz więcej mediów, zwłaszcza tych mniejszych, do Polski trafia sporo ludzi o dość dziwnej karnacji jak na Ukrainę. Ale przypomnijmy sobie jeszcze inny temat, którym żyła cała Polska. Hordy mężczyzn z Bliskiego Wschodu forsujący naszą granicę z Białorusią. Znowu czarodziejska różdżka. Jest, niestety, znacznie bardziej prozaiczny scenariusz. Skoro Białoruś tak blisko współpracuje z Rosją – poniekąd z naszej winy, ale to temat na inny artykuł, a ta destabilizuje Ukrainę, czy Mińsk nie przerzucił tych hord do Polski przez... Ukrainę. Zmieszani z uciekającymi Ukraińcami – kto ich powstrzyma?

Czytaj więcej: Szlachta musi mieć swoje przywileje

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 02 marzec 2022

Odsłony: 1127

Mój dawny szef Herman Kahn, z którym pracowałem w Instytucie Hudsona w latach 70. ubiegłego wieku, miał w zanadrzu przemówienie, które wygłaszał przy okazji wystąpień publicznych. Wspominał, że jeszcze w szkole średniej w Los Angeles jego nauczyciele powtarzali to, co większość liberałów mówiła w latach 40. i 50: „Wojny nigdy niczego nie rozwiązały” – i dlatego nie powinno się ich toczyć.

Herman nie zgadzał się z tym i sporządził listę spraw w historii świata, które wojny rozwiązały lub przynajmniej zmieniły. Miał rację, i oczywiście taki jest cel obu stron dzisiejszej konfrontacji w ramach nowej zimnej wojny na Ukrainie.

Pytanie, które należy zadać, brzmi: co dzisiejsza nowa zimna wojna próbuje zmienić lub „rozwiązać”? Aby odpowiedzieć na to pytanie, warto zapytać, kto inicjuje wojnę? Zawsze są dwie strony – atakujący i atakowany. Atakujący zamierza ponieść określone konsekwencje, a atakowany szuka niezamierzonych konsekwencji, które może wykorzystać. W tym przypadku obie strony mają swoje wzajemnie sprzeczne zestawy zamierzonych konsekwencji i partykularnych interesów.

Stany Zjednoczone od 1991 roku prowadzą aktywną politykę agresji opartą na sile militarnej.. Odrzucenie przez USA wzajemnego rozbrojenia państw Układu Warszawskiego i NATO zaprzepaściło szansę na uzyskanie długotrwałego okresu pokoju.. Zamiast tego, polityka Stanów Zjednoczonych realizowana przez Clintona i kolejne administracje, polegająca na prowadzeniu nowej ekspansji militarnej za pośrednictwem NATO, przyniosła efekt w postaci przesunięcia polityki zagranicznej Europy Zachodniej i innych sojuszników amerykańskich z ich wewnętrznej sfery zainteresowań politycznych do przestrzeni amerykańskiego „bezpieczeństwa narodowego” (nie należy pytać, co to oznacza w szczegółach). NATO stało się organem kształtującym politykę zagraniczną Europy, nawet do tego stopnia, że zdominowało interesy gospodarcze poszczególnych państw.

Czytaj więcej: Ameryka pokonuje Niemcy po raz trzeci w ciągu jednego stulecia

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 16 marzec 2022

Odsłony: 1558

[ARTYKUŁ ZOSTAŁ OPUBLKOWANY W 84. NR. MAGAZYNU POLONIA CHRISTIANA. WYDANYM PRZED ZAATAKOWANIEM UKRAINY PRZEZ ROSJĘ. Styczeń-luty 2022].

Silni wspierają tylko silnych. Słaby może się uwiesić u klamki silnego i tak wisieć, jak zapomniany płaszcz w zamkniętej szatni, w nieskończoność, a nic nie wskóra. Choćbyśmy więc sobie wargi starli aż do zębów od całowania klamek możnych tego świata, nic nam to nie pomoże.

A wyobraźmy sobie inną sytuację. Oto w jakimś kraju – ościennym bądź dalszym – dochodzi do jakiegoś antypolskiego ekscesu. Wraz z notą protestacyjną polskiego rządu z pobliskiego lotniska natychmiast podrywa się klucz ciężkich dronów szturmowych, by ostentacyjnie naruszyć przestrzeń powietrzną tegoż kraju, a nasz ambasador akredytowany przy tamtejszym rządzie spieszy z uspokojeniem:

– O, sorry, coś się operatorom pomerdało. Dobrze, że któryś jakiegoś guzika nie nacisnął…

Z taką Polską wszyscy by się liczyli; taką Polskę wszędzie by pierwsi zapraszali; ku takiej Polsce słaliby wyrazy nieszczerej sympatii; taką Polskę – nawet wbrew sobie – by szanowali.

Kiedy walczą słonie, najbardziej cierpi trawa – głosi stare, afrykańskie przysłowie. Ileż mądrości w tych prostych słowach! – przyznamy nawet bez głębszego zastanowienia. Chwila refleksji jednak pozwoli nam dostrzec w nich to, co na pierwszy rzut oka zupełnie nieoczywiste. Oto spoza narzucającego się wyobraźni siłą rzeczy afrykańskiego entourage’u wyłania się obraz… Polski.

Czytaj więcej: Niezwyciężona. Marzenie o polskiej armii. Geopolityka.

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 27 luty 2022

Odsłony: 1482

Bez przypomnienia tego na jakim fundamencie zbudowano dzisiejszą Ukrainę
nie sposób oceniać podjętych przez Putina działań zbrojnych przeciw Ukrainie.
 JB

Film usunięty z YouTube możesz obejżeć tutaj: https://www.gloria.tv/post/hroDZdFrogzC4fSzKKMgrWbvm

---

Fragment tekstu z 05 maj 2015

Czy będzie jeszcze Polska?

Mamy sąsiada...

Roman Dmowski już w 1930 roku w swojej krótkiej książce pt. „Kwestia ukraińska” przewidział obecną sytuację na Ukrainie.

Jak bardzo trafnie określił Dmowski losy Ukrainy, można się przekonać, czytając choćby krótki fragment:

„Nie ma siły ludzkiej, zdolnej przeszkodzić temu, ażeby oderwana od Rosji i przekształcona na niezawisłe państwo Ukraina stała się zbiegowiskiem aferzystów całego świata, którym dziś bardzo ciasno jest we własnych krajach, kapitalistów i poszukiwaczy kapitału, organizatorów przemysłu, techników i kupców, spekulantów i intrygantów, rzezimieszków i organizatorów wszelkiego gatunku prostytucji: Niemcom, Francuzom, Belgom, Włochom, Anglikom i Amerykanom pośpieszyliby z pomocą miejscowi lub pobliscy Rosjanie, Polacy, Ormianie, Grecy, wreszcie najliczniejsi i najważniejsi ze wszystkich Żydzi. Zebrałaby się tu cała swoista liga narodów...

Te wszystkie żywioły, przy udziale sprytniejszych, bardziej biegłych w interesach Ukraińców, wytworzyłyby przewodnią warstwę, elitę kraju. Byłaby to wszakże szczególna elita, bo chyba żaden kraj nie mógłby się poszczycić tak bogatą kolekcją międzynarodowej kanalii.
Ukraina stałaby się wrzodem na ciele Europy; ludzie zaś, marzący o wytworzeniu kulturalnego, zdrowego i silnego narodu ukraińskiego, dojrzewającego we własnym państwie, przekonaliby się, że zamiast własnego państwa, mają międzynarodowe przedsiębiorstwo, a zamiast zdrowego rozwoju, szybki postęp rozkładu i zgnilizny”.

Czytaj więcej: To też trzeba wiedzieć